Vogels: "Verzuiling verhindert beter welzijnsbeleid"

De verzuilde en verkokerde structuren zijn meer bezig met geld en macht dan met een kwalitatieve hulpverlening, zo luidt de harde conclusie van de Groen-politica.

Na de verkiezingen van 25 mei stapt Vogels uit de actieve politiek. De afgelopen 30 jaar was ze onder meer schepen in Antwerpen, parlementslid, minister en partijvoorzitter. De betrokkenheid bij de welzijnssector loopt als een rode draad door heel die periode. In die zin kan haar boek gezien worden als een stuk van Vogels' politieke memoires.

Het thema van de verzuiling is wat van de radar verdwenen. Maar wie dacht dat de verzuiling verleden tijd was, dwaalt volgens Vogels. "De zuilen zitten nog steeds aan het stuur", schrijft ze. Vogels houdt verschillende onderdelen van het Vlaams welzijnsbeleid tegen het licht en komt tot harde conclusies. Zo gaat de kinderopvang gebukt onder "regel- en inspectievlijt" en zal het nieuwe kinderopvangdecreet, dat ingaat op 1 april 2014, "het einde van de zelfstandige kinderopvang" in Vlaanderen betekenen.

De integrale jeugdhulpverlening bestempelt Vogels dan weer als "het Oosterweel van Welzijn". En ook de plannen voor een nieuwe ondersteuning van personen met een handicap deugen volgens haar niet. De administratie zal bijvoorbeeld kunnen bepalen wie extra ondersteuning krijgt en wie zich tevreden moet stellen met een basisondersteuningsbudget. De vraaggestuurde zorg is volgens Vogels "verder weg dan ooit".

De Groen-politica wil de zorg anders organiseren: laagdrempelig, wijk- en buurtgericht, inclusief en aangestuurd door de zorgvrager zelf. Concreet wordt de nood aan zorg en ondersteuning die iemand nodig heeft beschreven in een ondersteuningsplan. Een regionale evaluatiecommissie, met daarin ook gebruikers, beoordeelt dat plan en als het plan is goedgekeurd, wordt er een budget opgeplakt.

Dat budget moet uit het Vlaams Zorgfonds komen. Dat fonds beheert alle middelen die geïnvesteerd worden in de zorg, gaande van personen met een handicap tot ouderenzorg. Het fonds zou gefinancierd worden uit de algemene belastingen, maar ook door de Vlaamse zorgverzekering die op zijn beurt gespijsd wordt door een inkomensgebonden bijdrage. Via het fonds zou men de belofte voor zorggarantie kunnen waarmaken en zou men bijvoorbeeld de wachtlijsten voor personen met een handicap kunnen afbouwen.