"Dit wordt een Kwade Vrijdag voor de Kerk"

Mark Van de Voorde was de woordvoerder van Vangheluwe toen die pas bisschop was. Was de Vangheluwe die hij zag, de Vangheluwe die hij kende? "Ja en neen. Ik herkende hem wel, maar het was bevreemdend. Hij leek er nogal rustig uit te zien, maar in mijn herinnering kon hij zijn ware zelf verbergen. Ik denk dat hij er erger aan toe is dan hij eruit ziet. Er was altijd iets gespeelds in zijn vrolijkheid."

Van de Voorde vond dat vooral het monkellachje zenuwachtigheid verraadde. "Hij speelt met zijn imago. "We voelen ons goed, we zijn goed bezig, dat typeerde hem wanneer hij in de knel zat. Maar dat lijkt tot de psychologie te behoren van dit soort mensen."

Van de Voorde was ook geschokt door het gebrek aan schuldbesef bij de bisschop. "Man, wat doe je hier? Hij praat voor de laatste keer en dan gaat hij de zaak nog bagatelliseren. Heeft hij nu echt niet door dat hij zich daardoor nog meer in een kwaad daglicht stelt? Eerst bagatelliseert hij de feiten en daarna speelt hij nog de verzoener, dat hij het allemaal goed bedoelde voor die jongen."

Wat er nu moet gebeuren met Vangheluwe is voor Van de Voorde onduidelijk. "Laïcisering is de meest voor de hand liggende straf, maar dat is dan ook een blaam voor alle leken. En als hij uit handen wordt gegeven, heeft de Kerk helemaal niets meer te zeggen over hem. Maar er moet iets gebeuren dat is duidelijk, want dit kan echt niet."

"Ik was gedegouteerd. Wat mij betreft is hij geen gelovig man. Volgende week op Goede Vrijdag is het een jaar geleden dat hij ontslag heeft genomen. Het is een Kwade Vrijdag voor de Kerk. De week voor Pasen, de "via dolorosa" is begonnen met verraad, wel ik vind wat hij gedaan heeft verraad aan de boodschap en de eigenheid van het christendom, en dat meen ik."

Ook Toon Osaer, oud-woordvoerder van kardinaal Danneels (links op de foto), reageert gechoqueerd op het interview. "Het was bijna om fysiek niet goed van te worden. Je vindt er geen woorden voor dat iemand, na de misdaden die zijn gepleegd, op zo'n zielige manier probeert om zichzelf aanzien te geven."

"Ken je zo iemand eigenlijk echt", vraagt Osaer zich af. "Ik herkende zijn drang om zich te manifesteren, zijn drang om publieke erkenning te krijgen. Het zielige is dat hij dat doet op de kap van zijn slachtoffers. Dat hij hen zo nog eens schade toebrengt. Maar ook op kap van de kerkgemeenschap, de eenvoudige gelovigen, die het de voorbije maanden zo moeilijk hebben gehad, maar ondanks alles toch zijn blijven geloven."

Dat Vangheluwe zegt dat zijn misdaden de gelovigen nog dichter bij de kerk heeft gebracht, vindt Osaer nog het ergste. "Het diepste wat mensen beweegt op zo'n manier misbruiken, het was gewoon afgrijselijk. Maar het is een bewijs van zijn narcistische psychologie. Hij vertrekt telkens vanuit zichzelf en meet zich dan iets toe wat hem niet bekomt."

Osaer vindt de straf die Vangheluwe heeft gekregen dan wel weer goed. "Als je ziet hoe hij hunkert naar aandacht, is dat paradoxaal nog zijn grootste straf. Opgesloten zitten in een abdij waar hij alleen met zichzelf wordt geconfronteerd. Het bewijs dat hij toch nog een poging heeft gedaan om publieke erkenning te krijgen, bewijst dat dit hem wel degelijk erg diep raakt. Gewoon omdat hij uit de aandacht is verdwenen."

Op 23 april 2010 voor hij nam Roger Vangheluwe ontslag als bisschop van Brugge. Maar voor de kerk blijft hij wel het statuut, de titel van bisschop behouden tot op vandaag. Als geestelijke die met pensioen is, ontvangt hij 2.800 euro per maand van de staat.

Vangheluwe dook onder in de abdij van Westvleteren tot hij in september, na toenemende druk, aankondigde dat hij zich "in het verborgene" zou ophouden.

Vorige week maakte het Vaticaan een voorlopige sanctie bekend. De bisschop moet "een spirituele en psychologische behandeling" volgen en hij moet België verlaten. Hij verblijft nu in een abdij in Frankrijk.