"Ik heb lang gedronken, gezopen zeg maar"
Een rijverbod was niet genoeg om me te laten stoppen, ieder jaar een auto in de prak kon ook niet dienen. Ik werkte alle dagen en dus had ik recht op een verzetje. Eigenlijk heb ik nooit bewust willen stoppen met drinken, maar mijn vrouw en m’n dochtertje waren zeker ogenblik bij me weg, ze konden de ellende niet meer aan.
Toen viel mijn frank, ik stond er van het ene moment op het andere alleen voor. Dat lege huis, ik, Jan, op café door iedereen geliefd, was enkel nog een hoopje ellende. De snaar was gebroken en ik zocht hulp.
Na een gesprek met de huisarts en een telefoontje had ik een afspraak met enkele AA-ers. Zagen die er goed uit zeg! Dan was ik een wrak, ook al besefte ik dat toen nog niet volledig. Ze straalden vertrouwen uit en gaven me hoop op een gelukkig nuchter leven. Dat gelukkig, dat deed het hem, want dat was ik allerminst.
Ik zat vol zelfbeklag en wrok, woedend op al de onrechtvaardigheid die men me aandeed. En die twee mensen vertelden me dat ik gelukkig zou worden, alleen maar door dat eerste glas te laten staan! Nu, zij straalden het gewoon uit, ik moest hen geloven, want zij hadden toch ook het een en ander meegemaakt in hun leven.
Veel weet ik er niet meer van, ik zal nog wel gevraagd hebben hoeveel het kostte, want ik wilde niets voor niets. Typisch, geen nagel om aan mijn gat te krabben, maar toch nog de kapitalist willen uithangen. Maar het was dus gratis, ik zou niet door hen gecontroleerd worden, moest niet godsdienstig of vroom worden, kortom, ik was vrij te doen en te laten wat ik wilde. Ze hadden wel graag dat ik alle weken naar de vergadering kwam en dat ik iedere dag opnieuw het voornemen zou maken, die dag geen alcohol te drinken. Ik heb dat een tijdje zo gedaan. Het was niet echt moeilijk, tenminste niet altijd even moeilijk. Maar het werd saai. Aan mezelf veranderde niets.
Ik zat nog altijd vol wrok en zelfmedelijden, mijn dikke nek was nog altijd een paar maten te dik. In AA hebben ze een twaalf-stappen-plan, dat eruit bestaat stap voor stap jezelf te veranderen, zodat je een leven zonder alcohol min of meer probleemloos aankan. Zeg maar een verandering van denken.
Dat is niet zo gemakkelijk, maar ik heb tijd. Iedere dag dat ik aan mezelf werk voel ik me beter.
Nu ben ik een gelukkig nuchter mens, mijn ex is nooit teruggekomen, ik gun haar alle liefde en geluk. Mijn dochter heb ik al twaalf jaar niet meer gezien, dat vreet aan mijn hart, ze is als een gelezen boek dat klaar ligt om herlezen te worden.
Ik ben hertrouwd met de liefste vrouw ter wereld, haar kinderen zijn mijn kinderen, ze dragen trouwens mijn naam.
Ik drink geen alcohol, ik heb er helemaal geen behoefte meer aan, maar zonder mijn vriendinnen en vrienden in AA zou ik echt niet meer kunnen.
Jan
Wie vragen heeft over alcoholisme, kan terecht bij de Anonieme Alcoholisten of op het nummer 03/239.14.15.