Weer stapje dichter bij doorgronden van het heelal

Dat langer vasthouden is nodig om de antimaterie te kunnen onderzoeken, want pas na een paar seconden stabiliseren de antideeltjes voldoende om bestudeerd te worden. De wetenschappers willen onder meer weten of materie en antimaterie aan dezelfde natuurwetten gehoorzamen.

Antimaterie is de tegenhanger van materie. Alles wat we rondom ons heen waarnemen, van de stoel waarop we zitten tot de lucht die we inademen, is opgebouwd uit normale materie. Materie is op zijn beurt opgebouwd uit deeltjes. Van ieder deeltje bestaat een antideeltje. Als een deeltje haar antideeltje tegenkomt kan annihilatie optreden, dat wil zeggen dat beide deeltjes dan vernietigd worden. Daarbij komt zeer veel energie vrij.

Antimaterie komt onder normale omstandigheden niet voor, ze wordt opgewekt in laboratoria, zoals dat van het CERN. Het CERN is de Europese organisatie die zich bezighoudt met het onderzoek naar elementaire deeltjes.

De experimenten in het CERN worden uitgevoerd aan de hand van deeltjesversnellers. Daarin laten de wetenschappers deeltjes met grote snelheid op elkaar botsen, zodat ze uiteenvallen in elementaire deeltjes.

Via die deeltjesversnellers proberen wetenschappers de zogenoemde M-theorie te vinden. De unificatietheorie waaruit de vier fundamentele krachten – elektromagnetisme, zwaartekracht, zwakke kernkracht en sterke kernkracht – zijn opgebouwd.

Tegenwoordig worden deze krachten beschreven in twee verschillende theorieën, de relativiteitstheorie en de kwantummechanica. Geen van beide theorieën omvat alle vier de fundamentele krachten.

Een overkoepelende theorie zou ons een dieper inzicht in het universum kunnen geven. En uiteindelijk kunnen leiden naar het antwoord op de ultieme vraag over het leven, het universum en alles. “Moeder waarom leven wij?”, zeg maar de heilige graal van de natuurkunde.