Muzikale roadmovie in Colombia

Het muzikale aspect heeft alles te maken met de accordeon die Ignacio op zijn rug draagt. Hij is aan die verre reis begonnen om de trekharmonica terug te bezorgen aan de oorspronkelijke eigenaar, die ooit zijn leermeester was en van wie hij niet eens weet of die nog wel in leven is. De jonge Fermin is mee op stap gegaan in de hoop dat Ignacio hem onderweg dat instrument zal leren bespelen.

Dat blijkt nogal moeilijk te liggen, want -om een reden die we hier niet zomaar willen verklappen- heeft Ignacio besloten dat hij die accordeon nooit meer wil bespelen. Maar de tocht is lang en onderweg gebeuren er uiteraard allerlei zaken waardoor Ignacio zich toch verplicht zal zien zijn belofte te breken.

Dat is bij voorbeeld het geval bij een of ander volksfeest, waarbij het blijkbaar de gewoonte is dat verschillende accordeonisten met elkaar een muzikaal duel of zogenaamde "piqueria" aangaan. Opmerkelijk is wel dat de wedstrijd niet zozeer beslist wordt door het talent waarmee die trekharmonica’s bespeeld worden, maar wel door de geïmproviseerde liedjesteksten waarmee de tegenstanders elkaar zo hard mogelijk proberen aan te pakken. Het is dus in feite een traditionele versie van de manier waarop bij voorbeeld jonge hiphoppers tegenwoordig aan "battle rapping" of "battle rhyming" doen.

Muzikale competitie komt wel vaker in allerlei films aan bod. Denk maar aan de rivaliteit tussen de componisten Wolfgang Amadeus Mozart en Antonio Salieri in het Oscarwinnende "Amadeus" van regisseur Milos Forman.

Of de wedstrijd tussen operazangers in de Belgische film "Le maître de musique" van Gérard Corbiau, die daarmee ons land in 1989 eindelijk nog eens een Oscarnominatie voor beste buitenlandse film bezorgde.

Ook duellerende instrumenten leveren vaak mooie en spannende cinema op, zoals de fenomenale "showdown" tussen twee gitaarspelende personages op het einde van "Crossroads" van regisseur Walter Hill.

En het kan zelfs met piano’s! Dat laatste was bij voorbeeld het geval in "La leggenda del pianista sull’oceano" van de Italiaanse regisseur Giuseppe Tornatore. Die film is beter bekend onder zijn Engelstalige titel "The legend of 1900", waarbij 1900 zeker geen verwijzing is naar "Novecento" van Bernardo Bertolucci, maar de naam van het hoofdpersonage, vertolkt door Tim Roth.

Die heette voluit Danny Boodmann T.D. Lemmon 1900, want dat was immers het jaar waarin hij als achtergelaten baby gevonden werd aan boord van de luxueuze stoomboot Virginia. Hij heeft sindsdien dat schip nooit verlaten, heeft dus nimmer een voet aan wel gezet, maar blijkt wel een biezonder begenadigd pianist te zijn. Zijn vingervlugge talent kreeg uiteindelijk zo'n weerklank dat de beroemde jazzpianist Jerry Roll Morton (rol van Clarence Williams III) zich zelfs verwaardigde om aan boord te komen en een pianoduel aan te gaan.

Even legendarisch is natuurlijk de sequentie van de zogenaamde "Dueling banjos", ook wel "Feudin’ banjos" of "The battle of the banjos" genoemd, uit "Deliverance" van regisseur John Boorman. Het is eigenlijk een traditioneel muziekwerk, maar het wordt inmiddels zo sterk met de film geassocieerd dat velen wellicht vergeten zijn dat het in "Deliverande" eigenlijk om een samenspel, annex duel gaat tussen een banjo en... een gitaar.

Jan Temmerman

regie: Ciro Guerra

met: Augustin Nieves, Erminia Martinez, Justo Valdez, José Torres

release: woensdag 11 mei