Twee democratieën of één enkele?

Bart De Wever zei het nog eens op verkiezingsavond: in dit land bestaan twee democratieën naast elkaar, waardoor in Wallonië rood (maar niet te vergeten ook blauw) scoort en in Vlaanderen een rechtse meerderheid bestaat. Lees: en dat maakt het vormen van een federale regering uiterst moeilijk. Maar is dat ook zo?

Het is waar dat we gesplitste verkiezingen organiseren met gesplitste partijen die gesplitste debatten voeren in gesplitste media. En dat we daarna met die gesplitste realiteiten een regering moeten proberen te vormen. We zijn dus een tweestromenland (als we de Brusselse realiteit even terzijde laten). 

Maar hebben we een ander idee over wat een democratie is in de twee landsdelen?  Gelden er andere regels? Of vormen we in België gewoon één enkele democratie, met een verschillende invulling/configuratie aan beide kanten van de taalgrens.

 Meerderheden durven al eens te wisselen, CD&V kan daar in Vlaanderen over meespreken. Het machtsmonopolie van de PS in Franstalig België wankelt. Zouden we nog van twee aparte democratieën spreken als daar een andere meerderheid aan de macht was?  En kijken we even over de grens naar Duitsland: bestaan daar evenveel democratieën als er bondsstaten zijn?

Of kunnen we werkelijk spreken van een totaal verschillende “grondstroom” die ons vreemden maakt van elkaar en die de vaststelling dat er twee democratieën naast elkaar bestaan wettigt?

Wat denkt u ervan: twee democratieën of één enkele?

 

Uw onderbouwde en beschaafd geformuleerde mening is welkom.

Lees de regels!

Meest gelezen