"Eindelijk! En dan nu verder werken"

"Een mijlpaal. Historisch. Een mirakel." De Vlaamse kranten verwelkomen het akkoord dat de onderhandelaars vannacht bereikt hebben over BHV met open armen. Al loert het besef dat er nog moeilijke kwesties aankomen om de hoek. En wat was nu de rol van de koning in het hele verhaal?

Wie het akkoord over Brussel-Halle-Vilvoorde bekijkt, kan niet anders dan vaststellen dat het om een meer dan eerbaar compromis gaat, vindt De Morgen. Er wordt niet gemorreld aan de taalgrens, Brussel wordt niet uitgebreid, de Franse Gemeenschap krijgt geen bevoegdheden in de Vlaamse rand en er komt geen paritaire senaat. Journalisten nemen net iets te gemakkelijk het woord historisch in de mond. Maar de verleiding om het bij deze stap te doen, is verdomd groot.

Een eerste akkoord kan de impasse doorbreken, merkt Het Nieuwsblad op. "Historisch", titelt de krant dan ook. Iedereen verwacht dat volgende akkoorden makkelijker kunnen volgen en er wordt vertrouwen geschapen. De onderhandelaars hebben de druk maximaal opgevoerd, maar toen het er echt toe deed, hebben ze het compromis gezocht en gevonden. BHV splitsen is nog maar de eerste stap. Na 459 dagen valt eigenlijk alleen nog te zeggen: "Eindelijk. En nu verder werken."

Toch komt de plotse ommekeer in de geesten wel erg snel na de Götterdämmerung van enkele uren voordien, schrijft De Standaard. De brede achtergrond is de om zich heen grijpende eurocrisis. Als dan in de nacht nadat de hoogste magistraat, officieel om gezondheidsredenen, ontslag had genomen en de dienstdoende premier zijn aftocht naar de OESO had aangekondigd, een kortsluiting in de formatie wordt opgevoerd en de koning uit het buitenland wordt teruggeroepen, dan is de sfeer gezet voor een High Noon-moment. De memoires van de betrokkenen zullen aantonen wat hiervan bewuste regie was, wat toeval en wat manipulatie. Een mogelijke mijlpaal in de Belgische communautaire geschiedenis, klinkt het ook.

Toen de besprekingen ontspoorden, bracht de formateur zijn ultieme wapens in stelling, schrijft Het Laatste Nieuws. De koning. Het was de meestertruc van de illusionist. De strategie werkte. BHV wordt vrijwel pijnloos gesplitst. Van een versterking en uitbreiding van de faciliteiten in de Vlaamse Rand is er geen spoor. Van een uitbreiding van Brussel al evenmin. Er is wel degelijk een groot verschil tussen eisen van een Maingain op tv en wat de MR-voorzitter rond de tafel is overeengekomen. Bart De Wever heeft gegokt op een non-akkoord en heeft een eerste keer verloren. Zien hoe het nu verder loopt.

Maar is de koning op eigen initiatief of op vraag van de formateur teruggekeerd uit vakantie, vraagt Het Belang van Limburg, dat spreekt van "mirakel", zich af. We mogen aannemen en vooral hopen dat het op eigen initiatief was, kwestie van in het land te zijn wanneer de crisis uitbarst. In het tegengestelde geval speelde de koning een rol in een door Di Rupo geregisseerd toneelstuk om te dramatiseren en de acht partijen met de rug tegen de muur te zetten. Dat zou een hypotheek leggen op de koninklijke functie. Van een koning mag men verwachten dat hij boven alles en iedereen staat en zich niet laat verleiden tot hand- en spandiensten. Voor niemand.

Zowel de Vlaamse onderhandelaars als de Franstaligen haastten zich om het akkoord in hun voordeel uit te leggen. De waarheid zal in het midden liggen, meent Gazet van Antwerpen. Natuurlijk zijn er voor Vlaanderen nadelige aspecten. Het akkoord is geen Vlaamse overwinning want Franstaligen in Vlaanderen krijgen privileges die ze niet mogen hebben. Maar mocht dit akkoord een einde stellen aan een decennialange twist die de politiek verlamde, dan is dat op zich al een verdienste.

Yves Leterme kan met zijn vertrek het land nog een beslissende duw geven, door 7 miljard euro te besparen. De OESO, zijn nieuwe werkgever, adviseert daarbij: haal 70 procent uit besparingen en (slechts) 30 procent uit nieuwe inkomsten. De nota-Di Rupo ademt het tegendeel uit, vindt De Tijd. 70 procent nieuwe inkomsten en slechts 30 procent besparingen. Het valt te vrezen dat Leterme de OESO-lessen in de wind zal slaan, omdat hij met grotendeels dezelfde partners als Di Rupo de klus moet klaren. In Vlaanderen is er een meerderheid om de OESO-lessen uit te voeren. In Franstalig België niet. Dat, veel meer dan BHV en drie balorige burgemeesters, is het echte schisma in dit land.

Meest gelezen