Kranten kraken Leterme af: "De schaamte voorbij"

Net zoals bij veel CD&V'ers gisteren regeert ook bij de kranten vanmorgen het ongeloof over het vertrek van Marianne Thyssen. Zij stellen luidop vragen over de toekomst van de christendemocratische partij. Yves Leterme is de kop-van-jut.

Het onverwachte ontslag van Marianne Thyssen als voorzitter van CD&V blijft nazinderen. Zowat alle kranten zijn het erover eens: de verkeerde persoon trekt zijn conclusies na de grote verkiezingsnederlaag. Sommige commentatoren stellen luidop vragen over de toekomst van CD&V: dreigt de erosie voor een partij die decennialang de dominante politieke formatie was in Vlaanderen?

Over Marianne Thyssen zelf lezen we amper een kwaad woord bij de krantencommentatoren. Zij heeft al het mogelijke gedaan om de schade bij de verkiezingen de beperken. Als een trouwe partijsoldaat nam ze de rol van boegbeeld op, "tegen haar wil in".

In Het Nieuwsblad roemt Liesbeth Van Impe Thyssen om haar loyauteit. Voorzitter en kandidaat-premier tegen haar wil in en nu verantwoordelijkheid opnemen voor een nederlaag die niet de hare is. Van Impe hoopt dat ze zich binnenskamers eens goed kwaad heeft gemaakt. "Het moge duidelijk zijn: het laatste woord over de nederlaag is nog niet gezegd."

Yves Desmet wijst in De Morgen met een beschuldigende vinger naar de man wiens beleid de echte inzet was van de verkiezingen: ontslagnemend premier Yves Leterme. "In plaats van de confrontatie aan te gaan, ging hij schuilen in West-Vlaanderen." Thyssen heeft haar plicht vervuld, zoveel is duidelijk. Volgens Desmet is de politica het "zoveelste slachtoffer van Yves Leterme, de werkelijke verantwoordelijke voor de existentiële crisis waarin zijn partij verzeild is geraakt".

Leterme: ultieme cynicus of gewoon dom?

De Standaard stelt een simpele vraag. Het stond sowieso vast dat CD&V verlies zou lijden. Dat Thyssen door Leterme de frontlinie werd ingestuurd, betekent twee dingen: "Ofwel is Leterme de meest eenzelvige cynicus die ooit heeft rondgelopen in de Wetstraat. Ofwel was hij intellectueel niet in staat om in te zien tot welke ravage dit zou leiden. Welke is de waarschijnlijkste en welke is de ergste voor een toppoliticus?"

Toch blijft de populariteit van Leterme bij de kiezer groot. Maar Leterme opnieuw de leider maken van de partij is een recept voor chaos. CD&V staat voor een gruwelijk dilemma, schrijft Bart Sturtewagen.

Eenzelfde geluid bij Eric Donckier in Het Belang van Limburg. De donkere wolken boven het hoofdkwartier van CD&V zijn nog lang niet voorbij. Hij ziet een tweestrijd tussen Leterme en Peeters voor het leiderschap. De tweespalt binnen de partij is volgens hem ook slecht nieuws voor het duo De Wever-Di Rupo.

"Als een besmeurde vogel"

Luc Van der Kelen blijft zitten met een wrang gevoel. Thyssen verdient dit niet, schrijft hij in Het Laatste Nieuws. "De tegenstanders en sommige medestanders hebben het haar niet gegund." De CD&V-campagne liep voor geen meter en Thyssen kreeg "alle shit van de periode-Leterme over zich heen".

Paul Geudens vraagt in Gazet van Antwerpen aan Leterme om een stap opzij te zetten. Het lijsttrekkerschap voor de Senaat was geen cadeau. "Leterme liet Thyssen ploeteren en spartelen als een met olie besmeurde vogel in de Golf van Mexico." Een terugkeer van Leterme als minister in de volgende regering zou "de schaamte voorbij zijn". Als "een man van eer" moet ook Leterme een stap opzij aankondigen.

Quid CD&V?

Sommige kranten vragen zich luidop af of CD&V nog wel een toekomst heeft. Een partij die eens meer dan 40 procent haalde, is gereduceerd tot een formatie met amper 17 procent van de stemmen. Het ontslag van Thyssen stort de partij alleen maar in een diepere crisis. Luc Van der Kelen ziet drie kampen in CD&V: het rechts-nationalistische kamp rond Kris Peeters, Tony Van Parys en Stefaan De Clerck, die een duidelijke Vlaamse koers willen varen tegenover het ACW-blok rond Steven Vanackere en Inge Vervotte. Ten slotte is er nog het kamp-Leterme. "Maar die werkt hoofdzakelijk voor zichzelf."

Wat stelt de macht van de christelijke vakbond nog voor? Vroeger versterkten partij en vakbond elkaar, maar die tijd is voorbij, schrijft Van der Kelen. CD&V zal moeten kiezen: één duidelijke lijn, één marsrichting. Zo niet komt het voortbestaan van de partij in gevaar.

Door de triomf van de N-VA dreigt CD&V de meerderheid van de centrumrechtse kiezers te verliezen. Zelfs de sterke lokale verankering van de partij komt in gevaar, schrijft De Standaard. "CD&V dreigt definitief uit het midden van het speelveld gestoten te worden." Ook hier een pleidooi: een duidelijke koers varen is de enige uitweg voor de partij. De Morgen ziet maar één iemand die de partij kan redden: Kris Peeters moet de lijnen nu uitzetten. Wie nu voorzitter wordt, is voor de krant van secundair belang.

Meest gelezen