Fraudezaak Beaulieu wel of niet van de baan?

In juni had een rechter in Kortrijk geoordeeld dat de rechten van de verdediging in de zaak geschonden waren omdat de zaak onredelijk lang heeft aangesleept. De rechtbank had hoofdverdachte Roger De Clerck -de stichter van Beaulieu- ook een schadevergoeding van 22.500 euro toegekend. Eerder had ook het Europees Hof voor de Rechten van de Mens gesteld dat een redelijke termijn overschreden was.

De Belgische staat heeft tot eind september de tijd om tegen die uitspraak in beroep te gaan, maar zal dat dus niet doen. Volgens de advocaat van Roger De Clerck (foto) is de zaak hiermee gesloten en moeten "alle geledingen van de Belgische staat" de uitspraak nu respecteren. Met andere woorden: na 21 jaar juridisch getouwtrek is de zaak van de baan.

De advocaat van de Belgische staat ziet dat echter anders. Volgens hem gaat de staat weliswaar niet in beroep tegen de schadevergoeding die de Kortrijkse rechter eerder aan hoofdverdachte Roger De Clerck heeft toegekend. Maar de strafzaak tegen De Clerck is daarmee niet afgerond, zegt de advocaat van de Belgische staat, meester Karl Raeymaeckers.

"De burgerlijke rechter heeft gezegd dat hij niet kan tussenkomen in de strafprocedure dus de vraag van meneer De Clerck aan de burgerlijke rechter om de strafprocedure te stoppen, heeft de burgerlijke rechter afgewezen. De strafprocedure zelf blijft dus bestaan", zegt Raeymaeckers.

De groep Beaulieu werd in '59 opgericht door Roger De Clerck en maakt vooral tapijten en ander textiel. In '91 verdeelde De Clerck zijn bedrijf onder zijn kinderen. Vijf van die bedrijven zijn intussen opnieuw gefuseerd tot Beaulieu International Group.

In 1990 begon een gerechtelijk onderzoek wegens gesjoemel en belastingfraude. Die zou opgelopen zijn tot 450 miljoen euro en ging onder meer over allerhande circuits voor zwart geld en het betalen van commissielonen aan fictieve personen en mensen die zich als vertegenwoordiger van het bedrijf uitgaven.

Twee zonen van De Clerck hebben intussen een schikking getroffen met het gerecht en hebben een deel van de achterstallige belastingen betaald. De andere onderdelen van de groep deden dat echter niet, wat verklaart waarom de zaak zo lang duurde.