De NMBS en de voeten van de reiziger

De Belgische spoorwegen zijn gewapend tegen alle weersomstandigheden, behalve regen, mist, stormwind, droogte, hitte, vrieskou en vallende bladeren. Het kostte mij vandaag 4 treinen en 2 uur en 52 minuten om van mijn huisdeur naar de slagboom van de VRT te reizen. Dat komt dicht bij het wereldrecord van vorig jaar: 3 uur en 10 minuten (maar toen vroor het stenen uit de grond).

De moderne IC-trein van Essen naar Charleroi was voor de zoveelste keer vervangen door een oud scharminkel dat maar tot Antwerpen reed. Wég dus aansluiting in Mechelen van 9.15 uur. Ook het eerste alternatief verviel al snel: de IR-trein naar Brussel Zuid had 10 minuten vertraging en dus haalde ik ook de aansluiting van 9.41 uur in Vilvoorde niet. Tot overmaat van ramp zou de IR-trein wegens al te grote vertraging niet vanuit Antwerpen-Centraal maar vanuit Berchem vertrekken. Ik moest de eerstvolgende trein in die richting zien te halen en dat was die naar Boom. Kunt u nog volgen? Ook deze trein bleef een poosje in niemandsland stilstaan, maar soit.

De IC-trein naar Brussel arriveerde om 9.45 uur in Mechelen. Ik was al 1 uur en 3 kwartier onderweg voor een flinke boogscheut. Ik had tijd voor een koffie, want de lokale trein naar Halle (met stopplaats Meiser, op 10 minuten stappen van de VRT) had ook vertraging. 5 minuten, zei het nieuwe scorebord en zei ook de digitale vrouwenstem. Het werden er 14. De treinbegeleidster bij wie ik naar de vertraging informeerde, sprak van natte bladeren en maande mij aan om vooral een reclamatie te mailen.

Overigens: de échte stationsomroeper in Mechelen biedt, zij het voor de vorm, altijd excuses aan bij ieder bericht over vertraging. De digitale stem is daar niet op geprogrammeerd. Volgens de NMBS is er immers geen probleem met stiptheid.

Louis van Dievel

Meest gelezen