Wij geloven nog in de euro

In feite is de euro al ouder dan tien jaar. De munt werd drie jaar eerder ingevoerd in het elektronisch verkeer tussen de banken en in de internationale handel. Maar de invoering van de biljetten en de munten gebeurde pas op 1 januari 2002. Velen herinneren zich nog de licht euforische stemming waarin dat gebeurde. Het zakje met de muntjes dat je een paar dagen vooraf al kon krijgen, en na Nieuwjaar de eerste keer dat je de nieuwe biljetten uit de muur kon halen.

De invoering van de euro verliep zeer vlot, al was het wel wat wennen aan de kleinere getallen, in vergelijking met de Belgische frank. De maanden en jaren nadien was wel te horen dat het leven veel duurder geworden was door de invoering van de nieuwe munt. Maar buiten het feit dat bij de omzetting de prijzen weleens flink naar boven afgerond werden, is die gestegen levensduurte gewoon het gevolg van de inflatie.

Jarenlang was er geen vuiltje aan de lucht, maar na het uitbreken van de economische crisis is wel gebleken dat er enige constructiefouten zaten in het opzetten van de muntunie.

Zo werden de afspraken van het stabiliteitspact niet nageleefd. Die bepalen dat het begrotingstekort van een land niet meer mag bedragen dan drie procent van het bbp en de totale schuld niet meer dan 60 procent. Het economische beleid van de landen in de eurozone werd niet genoeg op mekaar afgestemd en door de lage inflatie konden (zuiderse) landen goedkoop krediet lenen. Bovendien is er bij de creatie van de euro geen mogelijkheid voorzien om vrijwillig uit de muntunie te stappen en is de macht van de Europese Centrale Bank om in te grijpen beperkt.

Ondanks deze negatieve punten, blijft de meerderheid van de Belgen in de eenheidsmunt geloven, al is het enthousiasme de laatste jaren iets afgenomen. Dat leren in ieder geval de cijfers van de Eurobarometer, een jaarlijkse enquête bij de Europeanen, op vraag van de Europese Commissie.

Zo is driekwart van de Belgen van mening dat de invoering van de euro een goede zaak is geweest voor Europa. In de hele eurozone is dat  67 procent. Het gaat om cijfers van eind 2010 en al is de crisis sindsdien alleen nog maar toegenomen, toch zijn er een jaar later toch maar drie procent minder Eurobelievers (64 procent). Dat blijkt uit de eerste gegevens van de Eurobarometer van vorig jaar.

Het gebruik van de euro vormt na tien jaar duidelijk geen probleem meer. Negen op de tien Belgen vinden het gemakkelijk om met eurobiljetten te betalen en zeven op de tien hebben geen moeite met de munten, al zijn de muntjes van 1 en 2 cent duidelijk niet populair. De Belgen zijn dan ook de grootste voorstanders uit de hele eurozone om de kleine bronzen muntjes te laten verdwijnen.

Wat het winkelen betreft zijn 70 procent van de Belgen omgeschakeld op de euro. Behalve als het om uitzonderlijk (grote) uitgaven gaat, dan rekent meer dan de helft van de Belgen nog altijd in Belgische frank.

De Belgen waarderen ook de persoonlijke praktische voordelen van de euro. Zo vindt ruim de helft dat de euro het reizen gemakkelijker en goedkoper heeft gemaakt en zegt driekwart dat het veel gemakkelijker is geworden om prijzen te vergelijken. Het euroscepticisme heeft in ons land duidelijk geen grote voet aan land, en het ziet ernaar uit dat dat zonder grote ongelukken voorlopig zo zal blijven.