Overzicht van dagen van nationale rouw in België
Na de mijnramp in Le Bois du Cazier bij Marcinelle hield België op 13 augustus 1956 een dag van nationale rouw. Die ramp kostte aan 262 mensen het leven.
Nadat een brand in de Brusselse winkelgalerij Innovation het leven aan 325 mensen gekost had, werd op 22 mei 1967 een dag van nationale rouw afgekondigd.
Het land was lange tijd in rouw na het overlijden van koning Boudewijn I. De rouw startte op 31 juli 1993 en duurde tot 9 augustus 1993, toen koning Albert II de eed aflegde.
Op 14 april 1995, de dag dat tien vermoorde Belgische blauwhelmen uit Rwanda naar België gerepatrieerd werden, was het ook een dag van nationale rouw.
De laatste keer dat er een dag van nationale rouw was, was op 4 augustus 2004. Dat was drie dagen na de gasramp in Ghislenghien (foto), waarbij 24 mensen de dood vonden en 132 gewonden vielen.
Wat houdt dag van nationale rouw in?
De nationale rouw duurt één tot drie dagen, bij rampen zoals die van dinsdagavond of bij het overlijden van een belangrijk persoon of lid van de koninklijke familie. Tijdens een nationale rouw hangen de vlaggen aan alle gebouwen van de federale of regionale ministeries en aan de gemeentelijke en provinciale infrastructuren halfstok.
Geplande festiviteiten moeten worden opgeschort of uitgesteld. Als een lid van de koninklijke familie of van de regering niet aan een protocollaire zitting kan ontkomen, moet hij of zij in het zwart gekleed zijn.
Niet voor alle rampen dag van nationale rouw
Voor andere ernstige rampen die ook grote emoties losweekten, werden geen dagen van nationale rouw gehouden. Zo werd geen rouwdag afgekondigd na recente drama's, zoals bij de granaataanval in Luik en de treinramp in Buizingen.
Regeringsleiders beschikken over verschillende mogelijkheden om de bevolking steun te betuigen. In dergelijke situaties kunnen de autoriteiten hun steun betuigen door zich ter plaatse te begeven, een huldeceremonie of nationale begrafenissen te organiseren.
"De beslissing om een dag van nationale rouw af te kondigen, gebeurt eigenlijk wat willekeurig", zegt historicus Marc Reynebeau in "De ochtend". "De regering kan daartoe beslissen in hoe ze aanvoelt dat de bevolking getroffen is door een ramp."