"Gaat incasseringsvermogen te boven"
Vanackere lag de laatste weken onder vuur omdat er onduidelijkheid was over zijn rol in de deal over de winstbewijzen tussen het ACW en Belfius. Hij kreeg ook de wind van voren omdat hij onduidelijk zou gecommuniceerd hebben over de zaak (zie kaderstuk onderaan).
Vanackere benadrukt dat hij recht in zijn schoenen staat en dat hij zich steeds heeft ingezet om zijn mandaat zorgvuldig en plichtsgetrouw te vervullen. "De onterechte insinuaties en verdachtmakingen" in het ACW-verhaal maken hem het werken echter onmogelijk en gaan ook zijn "persoonlijke incasseringsvermogen" te boven, zo verklaarde hij aan de pers.
"Ik wil dat dit stopt. Dit klimaat van wantrouwen hindert mij in mijn werk, hetgeen niet in het belang is van het land. Het is ook niet in het belang van mijn partij. En ik wil ook erkennen dat het persoonlijk mijn incasseringsvermogen te boven gaat", aldus Vanackere.
"Twijfels over mijn deontologie, omwille van mijn politieke overtuigingen, ervaar ik als zeer onrechtvaardig. Dat verklaart waarom ik deze beslissing zelf heb genomen, en dit ondanks de aanmoediging en de steun die ik in mijn eigen partij van de leiding, de collega's en de militanten ben blijven krijgen", klinkt het.
Vanackere blijft intussen wel zijn onschuld uitschreeuwen. "Als het stof zal zijn gaan liggen, zal ook blijken dat mij niets kan verweten worden", onderstreept hij. Maar het reageren op "onterechte beschuldigingen" nam vandaag simpelweg een te groot deel van zijn energie in beslag.
Aan mensen ongeloofwaardig maken is volgens Vanackere geen kunst. Hij verwees daarbij expliciet naar de laatste polemiek rond de rol van FPIM-consultant en Belfius-bestuurder Devriendt op zijn kabinet (zie kaderstuk). "Het volstaat iemand verkeerd te citeren, en dan zogenaamd vast te stellen dat hij daarna iets helemaal anders zegt", hekelde hij. "Het is verdraaid moeilijk om 'elegant' te communiceren als men zijn woorden verdraait."
Zijn ACW-stempel speelde volgens Vanackere geen enkele rol in zijn werk. Niettemin konden "sommigen zich blijkbaar niet indenken dat ik het ambt van minister van Financiën op onpartijdige manier zou waarnemen, ook al kan men deze verdenking op geen enkele manier hard maken", betreurde hij nog.
Vanackere bracht premier Elio Di Rupo vanmorgen al op de hoogte van zijn ontslag. Het is nu aan CD&V-voorzitter Wouter Beke om een opvolger aan te duiden. Vanackere zelf is van plan om voorlopig als gewoon parlementslid verder te gaan.
Waarom ligt Vanackere nu precies onder vuur?
Als CD&V'er van ACW-signatuur zit Vanackere sinds enkele weken zit in de hoek waar de klappen vallen. Eerst was er de zware N-VA-aanval op de christelijke arbeidersbeweging ACW, waarna de dominostenen aan het vallen gingen. Elke dag doken nieuwe elementen op, die nooit een smoking gun opleverden of een feitelijke fout aan het licht brachten, maar door de soms gebrekkige communicatie vanuit het kabinet-Vanackere wel steeds meer een eigen leven gingen leiden.
Laatste feit was het contract tussen ACW en Belfius dat een einde maakte aan de veelbesproken winstbewijzen. Onduidelijkheid over de precieze rentevoet en de commerciële voorwaarden in dat contract deden de oppositie vermoeden dat Vanackere het parlement had voorgelogen.
Een hoorzitting met de Belfius- en de ACW-top vrijdag haalde die beweringen onderuit, maar meteen dook nieuwe onduidelijkheid op, dit keer over de rol van Belfius-bestuurder Wouter Devriendt op het kabinet-Financiën. In "De zevende dag" ontkende Vanackere nog met klem dat Devriendt op zijn kabinet werkte, maar in de loop van de dag moest hij zijn communicatie daarover bijsturen en toegeven dat Devriendt wel een kantoor had bij Financiën en ook nog een e-mailadres van Financiën gebruikte.