'k Stond voor de brug van Willebroek* - Kristien Bonneure

Er was eens een wild plan, diep in de jaren 70 geloof ik, om de vaart Leuven-Dijle te dempen en er een autoweg van te maken. Is gelukkig niet gebeurd. Ik vind kanalen geweldig mooi. Dat perspectief, die bomenrijen! Maar verkeersadergewijs zijn ze een schreiende schande. Wie heel cynisch is zou inderdaad kunnen zeggen: volstorten die kanalen, het moet hier vooruit gaan.

Positieve discriminatie

Niet alleen moeten die binnenschippers inderdaad beter betaald worden voor hun opdrachten (dan zouden ze met hun blokkades niet in hun eigen voet moeten schieten), de binnenscheepvaart an sich moet gesubsidieerd, gesteund, voorgetrokken en bevoordeeld worden. Geen belastingen, goedkope brandstof, steun om nieuwe types boten te ontwikkelen, meisjes met bloemen op elke brug, het maakt me niet uit. Als het verschil met het vrachtvervoer op de weg maar belachelijk groot wordt.

File op het Albertkanaal?

België heeft een fijnmazig net van 1532 kilometer kanalen waar ik veel te weinig schepen op zie. Ik kan uren langs de rechte streep water tussen Brussel en Willebroek fietsen en de passerende ‘spitsen’ en ‘kempenaars’ op de vingers van één hand tellen. Na een week actie voeren “begon het aantal schepen aan de sluizen toe te nemen”, hoorde ik op het radionieuws. Laten we eens een voormiddagje de E40 blokkeren?

Al dat water ligt toch niet alleen te blinken voor Canadese ganzen, roeiers, plezierbootjes en fietsers op de jaagpaden zoals ik? Ik zag eens een pront binnenschip met een spandoek: “hier varen 50 trucks”. Waarom, waarom is er geen file op het Albertkanaal? Er is zelfs een overcapaciteit aan schepen, maar die liggen aan de kade, te wachten op vracht! Terwijl er toch geen gebrek aan te vervoeren stuff is, me dunkt. En terwijl mens en milieu stilaan doodgeknepen worden door trucks, die zich als processierupsen van Aarlen tot Oostende en terug bewegen.

Sta eens voor de brug

Ik ben blij als ik voor een opgehaalde brug sta. In tegenstelling tot mijn schooltijd, waar dat steevast betekende: te laat in de klas en straf. Eens stond mijn leraar van het eerste lesuur (in de auto) naast mij (op de fiets) voor dezelfde brug. Hij draaide zijn raampje naar beneden en zei: “vier bladzijden, want ik ben er toch eerder dan jij”.

Nu kan het me niet meer deren. Auto stil zetten, fiets parkeren, even kijken wat er zo strak en precies, gestroomlijnd, veilig, milieuvriendelijk en goedkoop tussen de kademuren glijdt. Kan ik zien welke lading? Welke vlag? Welke naam? Mijn favoriet is Oblomov.

(De auteur werkt voor Cobra.be, de cultuursite van de VRT.)

 

* Met dank aan wijlen Wannes Van de Velde

Meest gelezen