Staking bij Lanxess verhit politieke gemoederen

Dat niemand erbij gebaat is dat een sociaal conflict lang aansleept, daarover zijn Mertens en Demir het eens, maar over hoe het beter kan, daarover zijn ze het grondig oneens. De PVDA-voorzitter hamert erop dat de directie van Lanxess is teruggekomen op een gegeven akkoord over de veiligheidspremie, wat volgens hem niet kán. Het N-VA-Kamerlid heeft het over een symbolenstrijd, en vindt dat men zich bete zou concentreren op het behoud van de werkgelegenheid.

Mertens bestempelt het dreigement van de directie om Lanxess te sluiten als er binnen afzienbare tijd geen oplossing is als "power play naar de publieke opinie". Hij betwist dat de staking over een symbool zou gaan en zegt dat er volgende week gewoon voort wordt onderhandeld. Dreigen met sluiting is overigens sinds 1976 strijdig met de Oeso-gedragsregels, zegt arbeidsrechtspecialist Roger Blanpain.

Dat stelt Zuhal Demir niet gerust. Zij is naar eigen zeggen bezorgd dat de 435 mensen bij Lanxess hun baan dreigen te verliezen. Wat is volgens haar dan de oplossing op lange termijn? Een rechtspersoonlijkheid voor de vakbonden invoeren - in de praktijk betekent dat dat ze voor de rechter kunnen worden gedaagd in geval van staking - en een juridisch kader voor stakingen.

"Het stakingsrecht is al geregeld", zegt Mertens. "U wil dat uithollen." Volgens Mertens is de N-VA er vooral op uit om de werknemersorganisaties te verzwakken. Demir zelf houdt het op "goede afspraken maken goede vrienden". Of hoe een sociaal conflict de oude breuklijnen tussen links en rechts weer blootlegt.