"The one billion vote"
Om half 7 sta ik (Veerle de Vos, red.) aan de Turkman gate, een van de vroegere stadspoorten van het oude Delhi. Ik heb er afgesproken met Jack Leenaars (zie foto), een Nederlander die al meer dan 10 jaar in India woont. Vijf jaar geleden begon hij met DelhiByCycle, een organisatie die bezoekers op de fiets het oude Delhi laat ontdekken. “Ik was altijd al gefascineerd door dit deel van de stad, ik ben er zelf talloze keren in verloren gereden. De fiets is een uitstekend vervoersmiddel om de stad te ontdekken.” De blanke fietsers die op dit uur een voor een uit riksja’s en de metro tevoorschijn komen, vormen een schril contrast met de haveloze mensen die nog her en der liggen te slapen, op het trottoir of in de middenberm.
"Tijdens de 17de eeuw was Delhi een van de rijkste steden in India, misschien wel van heel Azië”, zegt Jack. Hier woonden de moghuls -de islamitische heersers van India- en hun edellieden in paleizen, met prachtige tuinen. De nieuwe rijken in India zijn dit deel van de stad al lang ontsnapt, ze vluchtten naar het zuiden van Delhi." Wat overblijft van het oude hart van Delhi is afbrokkelende charme, oude huizen met statige poorten (zie foto) en binnenpleintjes zijn nu overgenomen door tientallen gezinnen of zijn omgevormd tot tempels. Maar de smalle straatjes bruisen nog van leven, met specerijenverkopers, slagers -een onrein beroep in India-, kappers en theeverkopers. Een riksja-chauffeur pikt meisjes in schooluniform op (zie foto) -een bus geraakt niet door deze smalle straten-, zijn stuur hangt vol boekentassen. Geiten, ezels, kippen, katten en straathonden lopen er allemaal door elkaar. Waren worden aangevoerd met stoot- of ossenkarren. De grote economische sprong voorwaarts die India de afgelopen decennia heeft gemaakt, lijkt dit deel van de hoofdstad te hebben overgeslagen.
"Een mooi voorbeeld van het contrast tussen oud en nieuw is de metro", zegt Jack. 25 meter onder de grond ben je in het moderne, blinkende India van de televisiereclame, het India van de BRIC-landen. Maar als je de metro uitkomt, kom je hier terecht, de echte wereld voor vele mensen."
Eindeloze lijst van grieven
Tien kilometer verderop ga ik wandelen in Lodi Garden (zie foto), een van de mooiste parken in het zuiden van Delhi. Hier komt op zondagnamiddag de nieuwe -en minder nieuwe- middenklasse flaneren. Families picknicken op het gras en spelen badminton, koppeltjes zoeken wat privacy achter de bamboestruiken. Hoewel de meeste van de bezoekers hier beter af zijn dan de inwoners van oud-Delhi, zijn ze toch ontevreden over het beleid van de afgelopen jaren. Inflatie, gebrek aan deugdelijke infrastructuur en watervoorziening, gebrekkig onderwijs, corruptie, de lijst met grieven lijkt wel eindeloos. De Congrespartij –de partij die de voorbije tien jaar en een groot deel van de jaren daarvoor aan de macht was- is er niet in geslaagd om de grote massa armen in India noemenswaardig te doen slinken. Het gevoel dat India "the next superpower" ging worden, is verdampt.
Een groep studenten (zie foto) toont me trots hun rechterwijsvinger, de onuitwisbare inkt is een bewijs dat ze gestemd hebben. Ze zijn enkele van de 100 miljoen Indiërs die voor het eerst naar de stembus mogen. Maar liefst 50 procent van de bevolking van India is jonger dan 26, en de politici doen er alles aan om deze groep jonge kiezers op hun hand te krijgen. Maar deze studenten laten zich niet zomaar inpakken, zoals hun ouders dat misschien deden. Ze zijn veeleisend, ook op het gebied van politiek.
“Ik heb alle partijprogramma’s uitgebreid bestudeerd”, zegt één van hen. “En pas daarna heb ik beslist voor wie ik zou stemmen.” “Ik ben er trots op dat India de grootste democratie ter wereld is”, zegt een meisje. “Maar toch heb ik blanco gestemd. Ik vind dat we betere politici verdienen dan nu het geval is, en mijn blanco stem is een signaal voor hen. Ik hoop dat ik bij de volgende verkiezingen, over 5 jaar, wel iemand vind om voor te stemmen.”
Meer informatie over DelhiByCycle is te vinden op www.delhibycycle.com.
